wbiec

Słownik języka polskiego PWN*

wbiec, wbiegnąć — wbiegać
1. «biegnąc, dostać się dokądś»
2. «biegnąc, dostać się na wyżej położone miejsce»
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "wbiec"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…domu aż do wieczora, kiedy wszystko się miało wyjaśnić, i wbiegł do kawiarni, aby coś przegryźć. Kelnerzy byli w białych letnich…

 

…na kościele w mieście poczęła bić dwunasta godzina i Bona wbiegła do podziemia.
– Śpiesz! Uchodź! – powiedziała. – Za chwilę zamknie się góra…

 

…zatrzymała się przed kamienicą, w której zostawiłem dziewczynę. Zapłaciłem i wbiegłem do bramy. W ciemnej sieni spotkałem Łysego.
– Zatelefonowałem na pogotowie…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego