wentyl

Słownik języka polskiego PWN*

wentyl
1. «zawór umożliwiający wtłaczanie powietrza, a uniemożliwiający jego uchodzenie z dętki; też: część tego zaworu w postaci gumowego przewodu»
2. «urządzenie do zamykania otworów i regulowania przepływu cieczy lub gazu przez przewody»
3. «klapa w instrumentach dętych blaszanych, której naciśnięcie powoduje włączenie dodatkowych części instrumentu i zmianę wysokości dźwięku»
4. «urządzenie w organach otwierające dopływ powietrza do piszczałek»

• wentylowy
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…4. dętka oraz kilka wkładów zaworu powietrznego dętki, czyli tzw. wentyli,
5. kondensator do instalacji zapłonowej,
6. kompletne cięgło sprzęgła,
7…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego