zaledwie  I

Słownik języka polskiego PWN*

zaledwie I
1. «partykuła komunikująca, że czegoś jest bardzo mało i że mówiący liczył na większą ilość danej rzeczy lub na wyższy stopień nasilenia cechy, np. Był zaledwie przeciętnym uczniem.»
2. «partykuła komunikująca, że do lub od danego momentu upłynęło mniej czasu, niż można się było spodziewać, np. Dochodziła zaledwie siódma.»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego