łańcuchy

Słownik języka polskiego PWN*

łańcuchy «okowy, kajdany»
łańcuch
1. «szereg połączonych ze sobą ogniw»
2. «ozdoba choinkowa składająca się z połączonych ze sobą ogniw»
3. «szereg znajdujących się blisko siebie, położonych w jednej linii obiektów, elementów itp.»
4. «ciąg kilku zdarzeń, sytuacji wzajemnie powiązanych»
5. «dwa lub więcej połączonych ze sobą atomów tworzących związek chemiczny»

• łańcuchowy • łańcuchowo
łańcuch gór, łańcuch górski «szereg wydłużonych pasm górskich wraz z rozdzielającymi je kotlinami»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego