ścierać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ścierać -am, -ają
ściera (od: ścierka) -rze, -rę; ścier

Słownik języka polskiego PWN*

ścierać
1. «przecierając czymś, oczyszczać powierzchnię czegoś»
2. «rozdrabniać coś przez tarcie»
3. «usuwać z czegoś zewnętrzną warstwę przez pocieranie czymś szorstkim»
4. «trąc o coś szorstkiego, kaleczyć sobie skórę»
5. «usuwać skądś jakiś napis lub rysunek»
ścierać się
1. «ulegać zniszczeniu przez tarcie»
2. «o argumentach, poglądach, racjach itp.: być przedstawianym jako przeciwstawne»
3. «sprzeczać się z kimś»
4. «nacierać na siebie w walce»
ścierka
1. «kawałek obrębionego materiału służący do wycierania naczyń kuchennych»
2. «kawałek materiału do ścierania lub mycia czegoś»
3. pot. «o kobiecie źle się prowadzącej»

• ściereczka • ściera
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego