żeby
Wielki słownik ortograficzny PWN*
a żeby (i aby, np. Poszedł pozwiedzać, a żeby się nie zgubić, wziął mapę.)
chyba żeby (chyba po to, żeby)
Słownik języka polskiego PWN*
żeby I
1. zob. I aby w zn. 1, 2, 3, 4.
2. «spójnik wprowadzający zdanie podrzędne zależne od zaprzeczonego czasownika, przekazującego czyjąś opinię, np. Nie sądzę, żeby dla matki było to miłe.»
3. zob. I choćby w zn. 1.
4. «spójnik wprowadzający zdanie podrzędne oznaczające niespełniony warunek tego, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym, np. Żebym wiedział jak, to bym wam pomógł.»
żeby II
1. «partykuła wyrażająca życzenie lub pragnienie, np. Żeby go piekło pochłonęło! »
2. «partykuła wyrażająca ubolewanie lub politowanie, np. Żeby tak ciągle zrzędzić!»
3. «partykuła występująca w zdaniach, za pomocą których mówiący chce przekonać rozmówcę o autentyczności swoich doświadczeń, np. Żebyś wiedział, co ja przeżyłam!»
4. «partykuła występująca w poleceniach, naganach i groźbach, np. Żeby mi to było ostatni raz!»
żeby też «partykuła otwierająca zdanie nieoznajmujące, które wyraża ubolewanie, zawstydzenie lub zażenowanie, np. Żeby też nie znaleźć pięciu minut dla ojca! »
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
