��cieczenie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

cieczenie
ciec ciek•nie (a. ciecze), cieką; ciekł (a. ciek•nął), ciek•ła a. cieknąć
ciecz -czy; -cze, -czy
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

cieczenie
1. «powolne zsuwanie się grubej pokrywy zwietrzelinowej po stokach»
2. łow. «szybka ucieczka piesza ptaków»
ciec zob. cieknąć.
ciecz «substancja płynna o określonej objętości, ale bez określonej postaci, przybierająca kształt naczynia, w którym się znajduje»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

ciec
ciecz
ciekły
cieknięcie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „��cieczenie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „��cieczenie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „��cieczenie” w Encyklopedii PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego