��mija

Wielki słownik ortograficzny PWN*

mijać -am, -ają; -aj•cie
mijany (taniec) -nego, -nym

Słownik języka polskiego PWN*

mija zob. miya.
miya [wym. mija], mija
1. «japońska świątynia sintoistyczna»
2. «pałac członków rodziny cesarskiej»
3. «grzecznościowy tytuł książęcy»
mijać zob. minąć.

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego