Baran

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Baran (osoba urodzona pod znakiem Barana) -na, -nie; -ny, -nów
Baran (gwiazdozbiór; znak zodiaku) -na, -nie
baran (zwierzę) -na, -nie; -ny, -nów

Słownik języka polskiego PWN*

baran
1. «samiec owcy»
2. «wyprawiona skóra tego zwierzęcia; też: futro z tych skór»
3. obraźl. «człowiek nieinteligentny»
4. zob. baranek w zn. 5.
5. Baran «jeden ze znaków zodiaku; też: osoba urodzona pod tym znakiem»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego