Bodaj
Słownik języka polskiego PWN*
bodaj I
1. «partykuła wyrażająca przypuszczenie mówiącego, że komunikowany w zdaniu sąd jest prawdziwy, a niekiedy wątpliwość co do prawdziwości powtarzanego za kimś sądu, np. To bodaj ich jedyne dziecko.»
2. «partykuła wyrażająca przekonanie mówiącego, że skoro spełnienie jego oczekiwań jest nierealne, trzeba je ograniczyć do minimum, np. Pożycz bodaj sto złotych.»
3. «partykuła wyrażająca życzenie lub przekleństwo, np. Bodaj kark skręcił.»
bodaj II «spójnik wyrażający obojętność mówiącego wobec wyboru, jaki przed kimś stoi, i zarazem sugestię, jakiego wyboru można dokonać, np. Odwiedź mnie kiedyś, bodaj jutro.»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
Zagraj z nami!
