Entropia
Wielki słownik ortograficzny PWN*
en•tropia -pii, -pię
Słownik języka polskiego PWN*
entropia
• entropijny, entropiczny
1. «chaos, bezład»
2. «w termodynamice: jedna z funkcji stanu określająca kierunek przebiegu zjawisk związanych z przemianami i przepływem energii»
3. «w teorii informacji i w termodynamice statystycznej: miara nieokreśloności i stopnia nieuporządkowania elementów i stanów znajdujących się w pewnym zbiorze»
• entropijny, entropiczny
entropia informacyjna «wielkość określająca ilość informacji zawartej w wiadomości wysłanej przez źródło»