Kurant

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Kurant: Kamil Kurant, Kuran•ta, o Kuran•cie
kurant -n•ta, -n•cie; -n•ty, -n•tów

Słownik języka polskiego PWN*

kurant I
1. «mechanizm umieszczony w zegarze, pozytywce itp., wygrywający jakąś melodię»
2. «melodia wygrywana przez taki mechanizm»

• kurantowy • kurancik
kurant II «taniec francuski z XVI i XVII w.; też: muzyka do tego tańca»
• kurantowy

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

kurant

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Kurant” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Kurant” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego