Kąty
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Kąty -tów; przym.: kącki
Kąty Rybac•kie Kątów Rybac•kich; przym.: kącki
Kąty Wrocław•skie Kątów Wrocław•skich; przym.: kącki
Słownik języka polskiego PWN*
kąty dopełniające się «dwa kąty ostre, które w sumie dają kąt prosty»
kąty przyległe «dwa kąty płaskie wypukłe o wspólnym wierzchołku i jednym wspólnym ramieniu, przy czym pozostałe dwa ramiona leżą na jednej prostej i przedłużają się wzajemnie»
kąty wierzchołkowe «dwa kąty wypukłe mające wspólny wierzchołek, a ramiona jednego z tych kątów są przedłużeniem ramion drugiego»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
