Mitra

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Mitra (bóg perski) -rze, -rę
mitra (nakrycie głowy) -rze, -rę; mitr

Słownik języka polskiego PWN*

Mitra «w wierzeniach starożytnych Persów: bóg światła, opiekun władców i wojowników»
mitra
1. «w Kościele katolickim: wysokie, dwuczłonowe nakrycie głowy biskupów, opatów i infułatów»
2. «dwurożna czapka noszona przez władców starożytnej Asyrii, Persji i Frygii»
3. «czterodzielna czapka z futrzanym otokiem, noszona przez książąt wschodnich lub przez wyższych duchownych obrządku wschodniego»
4. «symbol lub rysunek takiego nakrycia głowy jako oznaka książęcej godności»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego