Oczko

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Ocz•ko: Woj•ciech Ocz•ko, Ocz•ce, Ocz•kę
ocz•ko (narząd wzroku) ocz•ka, ocz•kiem; ocz•ka a. ocz•ki, oczek
ocz•ko (kropla tłuszczu; pętelka w dziewiarstwie) ocz•ka, ocz•kiem; ocz•ka, oczek

Słownik języka polskiego PWN*

oczko
1. zdr. od oko w zn. 1, 2, 3, 4.
2. «kamień szlachetny wprawiony w pierścionek lub jego imitacja»
3. «małe jezioro, mały staw»
4. «niewielki, okrągły lub owalny otwór w czymś»
5. «pętelka z włóczki, sznurka itp., będąca ogniwem w robocie dziewiarskiej, w siatce lub w sieci»
6. «kropka na kostce do gry, na kostce domino itp., znak na karcie do gry liczone jako punkt»
7. «punkt w jakiejś grze, różnica jednej pozycji względem rywali w jakiejś hierarchii»
8. «górna, wypukła część czcionki dająca w druku odbitkę litery lub innego znaku»
9. «hazardowa gra w karty; też: dwadzieścia jeden punktów w tej grze»
10. «pączek rośliny szlachetnej przeszczepiony na inne rośliny»
11. «pączek na bulwie ziemniaka, z którego wyrasta kiełek»

• oczkowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego