Ojców

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Oj•ców -cowa, -cowie; przym.: ojcowski
oj•cowy (od: ojciec); -wi
oj•ciec oj•ca, C. oj•cu, W. oj•cze; oj•cowie, oj•ców (skrót: o.): ojcowie paulini, ojcowie Kościoła, ale: Ojciec Święty (= Bóg Ojciec), Ojciec Święty a. ojciec święty (= papież)
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

ojcowie «przodkowie»
ojcowy daw. «ojcowski»
ojciec
1. «mężczyzna, który ma własne dziecko lub dzieci»
2. «samiec zwierząt mających potomstwo»
3. «ten, kto coś stworzył, wynalazł, zainicjował lub był czyimś wzorem, natchnieniem itp.»
4. «poufale o własnym mężu, ojcu dzieci albo o starszym mężczyźnie»
5. «w religii chrześcijańskiej: Bóg»
6. «tytuł używany w niektórych zakonach w stosunku do zakonnika mającego święcenia»

• ojcowski
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

ojcowy
ojciec

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „Ojców” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „Ojców” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Ojców” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Ojców” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego