Panteon

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Pan•teon (świątynia w Rzymie; budowla w Paryżu) -nu, -nie
pan•teon (ogół bóstw w rel. politeistycznych; świątynia poświęcona tym bóstwom) -nu, -nie

Słownik języka polskiego PWN*

panteon
1. «w religiach politeistycznych: ogół bóstw danej religii»
2. «w starożytnej Grecji i starożytnym Rzymie: świątynia poświęcona wszystkim bogom»
3. «grupa ludzi zasłużonych dla kraju lub wybitnych w jakiejś dziedzinie nauki lub sztuki»
4. «monumentalna budowla, w której znajdują się groby wybitnych ludzi lub ich pomniki»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

panteon

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „Panteon” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Panteon” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Panteon” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego