Podkomorzy

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Pod•komorzy (postać) -rzego, -rzym
pod•komorzy -rzego, -rzym; -rzowie, -rzych

Słownik języka polskiego PWN*

podkomorzy
1. «w dawnej Polsce: zastępca komornika, zarządzający dworem księcia oraz gospodarką w dobrach publicznych»
2. «od XIV w.: urzędnik ziemski rozstrzygający spory graniczne»

• podkomorski

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego