Skopiec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Skopiec (szczyt) -p•ca

Słownik języka polskiego PWN*

skopiec «członek prawosławnej grupy wyznaniowej z XVIII w. w Rosji, uważającej ascezę i kastrację lub surową wstrzemięźliwość płciową za warunek zbawienia»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

skopiec I
skopiec II

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „Skopiec” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Skopiec” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Skopiec” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego