Tytan

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Tytan (księżyc Saturna) -na, B.= D., -nie
tytan (mit., przen.) -na, B.= D., -nie; -ni, -nów
tytan (pierwiastek chem.; symbol: Ti) -nu, B.= M., -nie

Słownik języka polskiego PWN*

tytan I
1. mit. gr. «każdy z sześciu olbrzymów, synów Uranosa i Gai»
2. «człowiek potężny i silny fizycznie lub wielki duchem»

• tytaniczny
tytan II «pierwiastek chemiczny, srebrzystobiały metal o dużej wytrzymałości mechanicznej»
• tytanowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego