antyteza
Wielki słownik ortograficzny PWN*
an•tyteza -ezie, -ezę; -ez
Słownik języka polskiego PWN*
antyteza
1. «twierdzenie przeciwne w stosunku do tezy»
2. «przeciwieństwo»
3. «u Kanta: sąd sprzeczny w stosunku do innego, dotyczącego tego samego metafizycznego problemu, a jednakowo jak on uzasadniony»
4. «w dialektyce Hegla: drugie stadium trójstopniowego dialektycznego rozwoju rzeczywistości»
5. «środek stylistyczny polegający na zestawieniu elementów znaczeniowo przeciwstawnych w jedną całość treściową w celu uzyskania większej ekspresji»