arbiter
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ar•biter -trze; -trzy, -trów
Słownik języka polskiego PWN*
arbiter
1. «osoba będąca znawcą i autorytetem w jakiejś dziedzinie»
2. «osoba powołana przez strony wiodące spór lub przez sąd do rozstrzygnięcia sporu»
3. «sędzia sportowy»
arbiter elegantiarum «autorytet w sprawach mody, elegancji i dobrego smaku»
