asekurator
Wielki słownik ortograficzny PWN*
asekurator -rze; -rzy, -rów
Słownik języka polskiego PWN*
asekurator
• asekuratorka
1. zob. asekurant w zn. 2.
2. «ten, kto podejmuje zobowiązanie ubezpieczeniowe wobec osoby ubezpieczającej się»
• asekuratorka