autochton
Wielki słownik ortograficzny PWN*
au•toch•ton (osoba) -na, -nie; -ni, -nów
au•toch•ton (geol.) -nu, -nie; -ny, -nów
Słownik języka polskiego PWN*
autochton
• autochtoński, autochtoniczny • autochtonka
1. «rdzenny mieszkaniec danego obszaru»
2. «masy skalne, które podczas ruchów górotwórczych skorupy ziemskiej nie uległy przemieszczeniu»
• autochtoński, autochtoniczny • autochtonka
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
