błędny
Słownik języka polskiego PWN*
błędny
• błędnie • błędność
1. «zawierający błąd»
2. «nieprzytomny, obłąkany, zdezorientowany»
3. daw. «błądzący, błąkający się»
• błędnie • błędność
błędny rycerz «wędrowny rycerz średniowieczny szukający niezwykłych przygód»
nerw błędny «nerw czaszkowy odchodzący z rdzenia przedłużonego, unerwiający trzewia»