błogosławiony

Wielki słownik ortograficzny PWN*

błogo•sławiony; -wieni (skrót: bł.), ale: Błogosławiony (a. bł.) Michał Sopoćko
błogo•sławić -awię, -awią; -aw, -aw•cie
błogo•sławionej pamięci (skrót: błp.)

Słownik języka polskiego PWN*

błogosławiony II «w Kościele katolickim: osoba zmarła, beatyfikowana przez papieża»
• błogosławiona
błogosławiony I «nieoceniony, pomyślny, chwalebny, zbawienny»
błogosławić
1. rel. «udzielać błogosławieństwa»
2. «wyrażać wdzięczność za coś»
3. «aprobować coś, życzyć komuś w czymś szczęścia»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

błogosławiony
błogosławić
błogosławienie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „błogosławiony” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „błogosławiony” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „błogosławiony” w Encyklopedii PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego