błoto
Wielki słownik ortograficzny PWN*
błoto błocie
Białe Błota Białych Błot; przym.: białobłocki
Słownik języka polskiego PWN*
błoto
• błotny • błotko • błocisko, błocko
1. «rozmokła ziemia, tworząca gęstą, lepką masę»
2. «obszar grząski, zarosły trzciną, trawą itp.»
3. «sytuacja lub środowisko dwuznaczne moralnie»
4. «osady strącone w procesie produkcji cukru w błotniarkach»
• błotny • błotko • błocisko, błocko