błyśnięcie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
błyś•nięcie; -ęć
błys•nąć błys•nę, błyś•niesz, błys•ną; błyś•nij•cie; błys•nął, błys•nęła a. błys•ła, błys•nęli; błys•nąwszy
Słownik języka polskiego PWN*
błyśnięcie «nagłe, krótkie, silne światło»
błysnąć — błyskać
1. «zaświecić czymś krótko, z przerwami»
2. «zalśnić, wydając błysk, ukazać się jako błysk»
3. «wyróżnić się czymś»
4. «uzewnętrznić się, zjawić się nagle»
błysnąć się — błyskać się «ukazać się na niebie jako błyskawica»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
