błyszcz

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Błyszcz (szczyt) -cza
błyszcz (przynęta) -cza; -cze, -czy (a. -czów)
błyszcz (roztwór) -czu; -cze, -czy a. -czów
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

błyszcz
1. «minerał odznaczający się połyskiem metalicznym»
2. zob. błystka.
3. «roztwór stosowany w garbarstwie do apreturowania skór»
błyszczący «taki, który się błyszczy»
• błyszcząco
błyszczeć
1. «jaśnieć blaskiem»
2. «wywoływać zachwyt, olśniewać»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

błyszcz
błyszczeć
błyszczenie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „błyszcz” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „błyszcz” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „błyszcz” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego