bagatela
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bagatela -li, -lę; -li
Słownik języka polskiego PWN*
bagatela I
1. «rzecz bez znaczenia»
2. «pałacyk, zwykle w ogrodzie, modny w XVIII–XIX w.»
3. «krótki utwór, zwykle fortepianowy, o pogodnym nastroju»
bagatela II «partykuła wtrącana dla podkreślenia wagi, wartości tego, o czym mowa, np. Badania trwały, bagatela, prawie pięć lat.»
