balon
Wielki słownik ortograficzny PWN*
balon -nu, -nie; -nów
balon-son•da balonu-son•dy, balonie-son•dzie; balonów-sond
Słownik języka polskiego PWN*
balon
• balonowy
1. «statek powietrzny bez napędu, składający się z kulistej powłoki wypełnionej gazem lżejszym od powietrza i z zawieszonej pod nią gondoli»
2. «kopuła z materiału umieszczona nad obiektem sportowym»
3. «przedmiot z cienkiej, rozciągliwej i kolorowej gumy, wypełnianej powietrzem, służący do zabawy lub dekoracji»
4. «duże, kuliste naczynie szklane z wąską szyjką do przechowywania cieczy»
5. «piłka rzucona zbyt wysoko podczas gry w tenisa, siatkówkę lub piłkę nożną»
6. «pneumatyczna opona samochodowa lub rowerowa o szerokim przekroju»
7. zob. balonfok.
8. zob. balonkliwer
• balonowy
powłoka balonu «tkanina gumowana lub folia z tworzywa sztucznego, która po wypełnieniu gazem tworzy balon»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
