baniaczek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
baniaczek -cz•ka, -cz•kiem; -cz•ki, -cz•ków
Słownik języka polskiego PWN*
baniak
• baniaczek
1. pot. «pękaty pojemnik do przechowywania płynów; też: zawartość takiego pojemnika»
2. pot. «pękaty garnek; też: zawartość takiego garnka»
3. pot. «głowa»
• baniaczek
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Zagraj z nami!
