bank
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Deu•tsche Bank Deu•tsche Ban•ku, Deu•tsche Ban•kiem
Dresd•ner Bank Dresd•ner Ban•ku, Dresd•ner Ban•kiem
Słownik języka polskiego PWN*
bank
• bankowy
1. «instytucja zajmująca się operacjami pieniężnymi; też: gmach, w którym mieści się ta instytucja»
2. «miejsce, w którym gromadzi się różnego rodzaju informacje i materiały; też: zgromadzone informacje i materiały»
3. «w grach hazardowych: ogół stawek graczy»
4. med. «miejsce, w którym magazynuje się zakonserwowane tkanki, narządy, krew itp.»
• bankowy
bank danych zob. baza danych.
bank emisyjny, centralny «bank uprawniony do emisji banknotów, regulowania obiegu gotówkowego, przechowywania rezerw walutowych państwa oraz do dokonywania rozliczeń międzynarodowych»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
