baranie��
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
baran
1. «samiec owcy»
2. «wyprawiona skóra tego zwierzęcia; też: futro z tych skór»
3. obraźl. «człowiek nieinteligentny»
4. zob. baranek w zn. 5.
5. Baran «jeden ze znaków zodiaku; też: osoba urodzona pod tym znakiem»
barani
1. «odnoszący się do barana – samca owcy»
2. «zrobiony z mięsa lub futra barana»
3. pot. «świadczący o czyjejś tępocie»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
