Wielki słownik ortograficzny PWN*

bał•wanić -anię, -anią; -ań•cie

bał•wanieć -nieję, -nieją; -niał, -nieli

Słownik języka polskiego PWN*

1. «figura ze śniegu»

2. obraźl. «o człowieku ograniczonym»

3. «spieniona fala morska»

4. «posąg bożka pogańskiego»

5. łow. «wypchany cietrzew lub jego podobizna, używane do przywabiania cietrzewi na strzał»

• bałwański • bałwanica • bałwaństwo • bałwanieć

bałwanić «burzyć wodę»

1. «burzyć się, kłębić się»

2. pot. «nic nie robić, marnować czas»