beniaminek

Wielki słownik ortograficzny PWN*

beniaminek (ulubieniec) -n•ka, -n•kiem; ci -n•kowie, te -n•ki, -n•ków

Słownik języka polskiego PWN*

beniaminek
1. «ulubione dziecko; też: osoba dorosła, którą się faworyzuje»
2. «drużyna, która w danym sezonie uzyskała awans do wyższej klasy lub ligi»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego