bić

Słownik języka polskiego PWN*

bić
1. «zadawać razy, ciosy»
2. «uderzać czymś»
3. «o dzwonie, zegarze itp.: wydawać dźwięk»
4. «o sercu, pulsie itp.: tętnić, pulsować»
5. «wydobywać się, rozprzestrzeniać się w sposób gwałtowny»
6. «odzwierciedlać się, dawać się zaobserwować»
7. «strzelać z armat, trafiać pociskami; o armatach: wyrzucać pociski»
8. «zwyciężać, pokonywać, przewyższać»
9. «w grach: zabierać kartę, pionka itp. przeciwnika»
10. pot. «zarzynać»
11. pot. «wbijać»
12. pot. «o liczniku: rejestrować liczbę przejechanych kilometrów, ilość zużytej energii itp.»
13. «tłoczyć, odciskać, drukować»
14. «ubijać, czynić gęstym pianę lub jakąś masę»
15. górn. «kopać, wiercić, przebijać»
bić się
1. «bić samego siebie»
2. «bić jeden drugiego»
3. «brać udział w walkach»
4. «pojedynkować się»
bicie «w grach: ruch, w którym zabiera się kartę, pionka itp. przeciwnika»

Synonimy

bić (z dział)
bić (kogoś w rywalizacji)
bić (kartę, figurę)
bić (zwierzęta) pot.
bić (pale w dno)
bić (licznik)
bić (monety, medale)
bić (pianę, śmietanę)
bić (studnię)
bić (w bębny)
bity pot.

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego