biedaczek

Wielki słownik ortograficzny PWN*

biedaczek -cz•ka, -cz•kiem; te -cz•ki, -cz•ków
biedacz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek

Słownik języka polskiego PWN*

biedak
1. «człowiek niemający dostatecznych środków do życia»
2. «człowiek nieszczęśliwy, wzbudzający współczucie; rzadziej: zwierzę wzbudzające litość»

• biedaczek • biedaczka

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

biedaczek
biedaczka

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „biedaczek” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „biedaczek” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „biedaczek” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego