biedaka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

biedaka -dace; te -daki, -dak (a. -daków – o grupie obejmującej mężczyzn)
biedak -akiem; ci -acy, te -aki, -aków

Słownik języka polskiego PWN*

biedak
1. «człowiek niemający dostatecznych środków do życia»
2. «człowiek nieszczęśliwy, wzbudzający współczucie; rzadziej: zwierzę wzbudzające litość»

• biedaczek • biedaczka

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

biedaka
biedak

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „biedaka” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „biedaka” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „biedaka” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego