biper beeper

Słownik języka polskiego PWN*

biper, beeper [wym. biper]
1. «urządzenie, które sygnałem dźwiękowym daje znać użytkownikowi, aby zadzwonił do centrali i odebrał wiadomość»
2. zob. pager.
3. «niewielkie, przenośne urządzenie, które przyłożone do słuchawki aparatu telefonicznego umożliwia wysyłanie sygnałów tonowych»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego