bon vivant

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bon vivant bon vivan•ta, bon vivan•cie; bon vivan•ci, bon vivan•tów

Słownik języka polskiego PWN*

bon vivant [wym. bą wiwã] «człowiek umiejący i lubiący się bawić»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego