bookmacher
Wielki słownik ortograficzny PWN
Słownik języka polskiego PWN
bookmacher zob. bukmacher.
bukmacher, bookmacher [wym. bukmacher] «osoba przyjmująca zakłady, głównie na wyścigach konnych»
• bukmacherski, bookmacherski
• bukmacherski, bookmacherski