bookmacher

Wielki słownik ortograficzny PWN

book•macher -rze; -rzy, -rów; zob. bukmacher

Słownik języka polskiego PWN

bookmacher zob. bukmacher.
bukmacher, bookmacher [wym. bukmacher] «osoba przyjmująca zakłady, głównie na wyścigach konnych»
• bukmacherski, bookmacherski

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego

bookmacher

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „bookmacher” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego