bor

Wielki słownik ortograficzny PWN*

BOR (= Biuro Ochrony Rządu) BOR-u, BOR-ze
bor (pierwiastek chem.; symbol: B) -ru, -rze
bor (świder) -ra a. -ru, -rze; -rów

Słownik języka polskiego PWN*

bor I «pierwiastek chemiczny, niemetal o właściwościach kwasowych»
• borowy
bor II daw. «wiertło»
bora «zimny, suchy, gwałtowny wiatr wiejący zimą od gór w kierunku morza lub jeziora»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego