bródka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bród•ka -d•ce, -d•kę; -dek
kozia bród•ka (grzyb) koziej bród•ki, koziej bród•ce, kozią bród•kę
Słownik języka polskiego PWN*
broda
• bródka
1. «dolna, wystająca część twarzy poniżej ust»
2. «zarost na dolnej części twarzy, poniżej ust»
3. «u zwierząt: pęk dłuższej sierści pod pyskiem; u ptaków: pęk piór na piersi lub na podgardlu»
• bródka
bródka hiszpańska «wąski, pionowy pasek zarostu na brodzie»
kozia bródka zob. goździeniec.
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
