bredzić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bredzić -dzę, -dzą; bredź, bredź•cie
bredzenie; -dzeń

Słownik języka polskiego PWN*

bredzić
1. «mówić bez sensu w czasie snu lub w chorobie»
2. «mówić głupstwa, bzdury; też: opowiadać o rzeczach i sprawach nieważnych»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego