brzęknąć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

brzęk•nąć (puchnąć) -nę, -niesz, -ną; -kł, -kła
brzęk•nąć (wydać dźwięk) -nę, -niesz, -ną; -nij•cie; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy a. brząknąć
brzęk•nięcie; -ęć a. brząknięcie

Słownik języka polskiego PWN*

brząknąć, brzęknąćbrząkać, brzękać
1. «wytworzyć krótki dźwięk przez uderzenie lub potrącenie przedmiotu metalowego, szklanego itp.»
2. «o przedmiotach metalowych, szklanych itp.: wydać dźwięk przy potrąceniu lub uderzeniu»
3. brząkać, brzękać pot. «grać na jakimś instrumencie strunowym niedbale lub nieumiejętnie»
brzęknąć II «o ciele: puchnąć»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego