brzęknąć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
brzęk•nąć (puchnąć) -nę, -niesz, -ną; -kł, -kła
brzęk•nąć (wydać dźwięk) -nę, -niesz, -ną; -nij•cie; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy a. brząknąć
brzęk•nięcie; -ęć a. brząknięcie
Słownik języka polskiego PWN*
brząknąć, brzęknąć — brząkać, brzękać
1. «wytworzyć krótki dźwięk przez uderzenie lub potrącenie przedmiotu metalowego, szklanego itp.»
2. «o przedmiotach metalowych, szklanych itp.: wydać dźwięk przy potrąceniu lub uderzeniu»
brzęknąć I zob. brząknąć.
brzęknąć II «o ciele: puchnąć»