bunkier

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bun•kier (paliwo) -kru, -krze
bun•kier (pomieszczenie) -kra, -krze; -kry, -krów

Słownik języka polskiego PWN*

bunkier
1. «schron bojowy o mocnej konstrukcji»
2. «pomieszczenie na statku na paliwo»
3. «paliwo znajdujące się na statku, przeznaczone na jego własny użytek»
4. «zbiornik na materiały sypkie, przeznaczony do ich krótkotrwałego przechowywania»
5. «więzienna cela piwniczna w hitlerowskich obozach koncentracyjnych»

• bunkrowy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego