buraczki

Wielki słownik ortograficzny PWN*

buraczek -cz•ka, -cz•kiem; -cz•ki, -cz•ków

Słownik języka polskiego PWN*

buraczki, buraki «potrawa przyrządzana z buraków ćwikłowych»
burak
1. «roślina uprawiana ze względu na jadalny ciemnoczerwony korzeń; też: korzeń tej rośliny»
2. pogard. «o osobie pochodzącej ze wsi»
3. pogard. «o osobie zachowującej się prostacko»

• buraczany, burakowy • buraczek

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego