bzik

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bzik -ka, -kiem; -ki, -ków: mieć bzika

Słownik języka polskiego PWN*

bzik
1. pot. «lekki obłęd lub dziwactwo»
2. daw. «dziwak, oryginał»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego