cepy cep
Słownik języka polskiego PWN*
cep
1. zob. cepy w zn. 1.
2. pogard. «głupiec»
3. «jedna z części urządzenia młócącego młockarni»
4. «broń średniowiecznej piechoty w postaci okutych lub żelaznych drążków»
cepy
1. «narzędzie do ręcznego młócenia zboża»
2. górn. «przyrząd zwiększający ręczną siłę przy dokręcaniu części przyrządu wiertniczego»
3. «rodzaj pedałów poruszających mechanizm do przeplatania nitek osnowy w warsztacie tkackim»