cepy cep

Wielki słownik ortograficzny PWN*

cep (człowiek) -pa, B.= D., -pie; -py, -pów
cep (przedmiot) -pa a. -pu, B.= M., -pie; -py, -pów a. cepy
cepy -pów a. cep (przedmiot)

Słownik języka polskiego PWN*

cep
1. zob. cepy w zn. 1.
2. pogard. «głupiec»
3. «jedna z części urządzenia młócącego młockarni»
4. «broń średniowiecznej piechoty w postaci okutych lub żelaznych drążków»
cepy
1. «narzędzie do ręcznego młócenia zboża»
2. górn. «przyrząd zwiększający ręczną siłę przy dokręcaniu części przyrządu wiertniczego»
3. «rodzaj pedałów poruszających mechanizm do przeplatania nitek osnowy w warsztacie tkackim»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego